متأسفانه مطالعه کتاب و کتابخوانی در جامعه ما چندان به ارزش واقعی خود نرسیده و رنگ و بویی که باید داشته باشد را نداردو حتی قشر تحصیلکرده و اهل علم و دانش ما نیز کمتر علاقهای به کتاب دارند و چندان دست و دلشان به کتاب خواندن نمیرود.
حجتالله رحمانی;نماینده مردم الیگودرز در مجلس; کتاب در کشور ما بینهایت مهجور و غریب است. متأسفانه مطالعه کتاب و کتابخوانی در جامعه ما چندان به ارزش واقعی خود نرسیده و رنگ و بویی که باید داشته باشد را ندارد. بدبختی اینجاست که حتی قشر تحصیلکرده و اهل علم و دانش ما نیز کمتر علاقهای به کتاب دارند و چندان دست و دلشان به کتاب خواندن نمیرود.
اگر بررسی کنیم در مییابیم معلمان عزیز و زحمتکش ما که صبح تا شب با دانشآموزان سروکار دارند و حتی بهعنوان کسی که مروج علم و دانش است، شاید مطالعه بسیار ناچیزی هم در هفته و ماه و سال نداشته باشد. دیگر اقشار جامعه نیز به فراخور حالشان چنین مشکلی دارند و متاسفانه کتاب و کتابخوانی جایگاه واقعی خودش را از دست داده است.
استان لرستان که از جهات مختلف در زمینههای اقتصادی، عمرانی و آبادانی، سالیان متمادی است عقب نگه داشته شده در زمینه فرهنگی هم آنچنان که شایسته مردم عزیز این خطه باشد، چندان توفیقی بهدست نیاورده است. کتابخانهها هم در حد و اندازههای سابقه فرهنگی استان نیست. در الیگودرز هم ۲ کتابخانه داریم که زیرمجموعه اداره ارشاد هستند ولی خب از آنها نیز چندان استقبالی نمیشود.
البته شاید دولتمردان نیز در این میان چندان تقصیری نداشته باشند. وقتی مردم خواستهای داشته باشند و برای زمینهای احساس نیاز کنند، از مسئولان میخواهند که شرایط را بهگونهای فراهم کنند تا آن زمینه برایشان مهیا شود و مسئولان نیز با توجه به خواسته مردم سعی میکنند در زمینههای مختلف آنچه بیشتر به آن احساس نیاز میشود را برای مردم فراهم آورند. اما متاسفانه تنها چیزی که در استان لرستان اهمیتی به آن داده نمیشود، کتاب و کتابخوانی است.
در حال حاضر جوانان ما وقت شان و اوقات فراغتشان را با وسایل دیگر میگذرانند. حالا عصر اینترنت و تلویزیون و بازیهای رایانهای است و بههمین دلیل جوانترها کمتر حوصله به خرج میدهند تا کتاب بخوانند و البته با وجود اینترنت دسترسی به متون و منابع نیز سهلتر و ارزانتر شده است اما آفات و مصیبتهای این وسایل ارتباطی مدرن نیز کم نیست. این وسایل فکر و ذکر و مغز و روح و همه استعداد جوانان را معطوف به خود کرده است. برای همین متاسفانه از نظر روحی و روانی خسته میشوند و با چنین خستگیای اگر ضرورتی ایجاب نکند، سراغی هم از کتاب و مطالعه نمیگیرند