گزاف نیست اگر بگوییم بخش زیادی از پتانسیل سه‌ سال گذشته سینمای ایران صرف دعوای میان خانه سینما و مدیران وزارت ارشاد شد. تا امروز اصلاح اساسنامه خانه سینما تنها دستاورد این دعوای سه‌ ساله بود که می‌توانست به شکل دیگری هم رقم بخورد، اما گویا باید تشکیل «خانه سینما 2» را مهمترین دستاورد این دعوا دانست که بیشتر به گرفتن ماهی از آب گل‌آلود شبیه است!

 به گزارش ایسنا، یک‌ و نیم سال قبل که درِ خانه سینما با عنوان «انحلال» بسته شد، اولین خواسته وزارت ارشاد ثبت صنوف سینمایی به‌صورت قانونی بود که البته به شکل ضرب‌المثل معروف «بفرما و بشین» مطرح شد.

 در آن مقطع، هیات‌مدیره اکثر صنوف عضو خانه سینما با این خواسته سازمان سینمایی مخالفت کرده و بازگشایی جامعه اصناف سینمای ایران را خواستار شدند، اما سازمان سینمایی قاطعانه بر نظر خود باقی ماند و تاکید کرد در صورتی که هیات مدیره اصناف مقدمات ثبت قانونی را فراهم نکند، اعضایی از دل صنوف می‌توانند تشکل جدیدی را در وزارت ارشاد به‌ثبت برسانند.

 اکنون پس از یک و نیم سال، خانه سینما یک‌ماه زودتر یا یک‌ماه دیرتر باز خواهد شد و طبیعتا 29 صنف عضو آن مجددا شروع به‌کار می‌کنند؛ اما چه کسی می‌خواهد پاسخگوی صنوفی باشد که امروز داعیه‌دار تشکیل خانه سینمای 2 هستند؟ آن‌هم در شرایطی که خانه سینما فارغ از نقد‌هایی که به آن وارد بود، تا قبل از دوره جواد شمقدری، 20 سال فعالیت کرده و نامش بار‌ها در مصوبات هیات وزیران جمهوری اسلامی ایران مطرح شده بود.

سه‌شنبه - چهارم تیرماه - سیدضیاء هاشمی که به‌عنوان رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان انتخاب شده است، در گفت‌وگویی با اشاره به اینکه 11 صنفی که در وزارت ارشاد ثبت قانونی شده‌اند، می‌خواهند خانه سینمایی جدیدی تشکیل دهند، بیان کرد: «یک هیات پنج نفره از سوی این صنوف به عنوان هیات موسس تشکیل شده است و فراخوانی را نیز منتشر کرده است. این هیات از صنوف دعوت کرده تا روز چهارشنبه (19 تیرماه) با شرکت در مجمع عمومی، مقدمات تاسیس مرکزی را به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران فراهم کند».

 نکته جالب توجه درباره این خانه سینمای جدید این است که هاشمی گفته است: «این مجمع عمومی به دنبال پایان یافتن مهلت یک ماهه‌ای که از سوی سازمان سینمایی تعیین شده بود، برگزار می‌شود و در این مجمع عمومی قرار است اساسنامه‌ای که در هیات هفت نفره اصلاح شده است، خوانده و بررسی شود». در واقع این بدان‌ معناست که سازمان سینمایی در اجرای توافقی دو سویه با یک نهاد صنفی و نمایندگان آن به مشکل بخورد و بخواهد آن توافق را با طرف سومی به سمت اجرا نزدیک کند.

دو سال قبل، در کنار تمام اتفاقاتی که میان خانه سینما و سازمان سینمایی مدام ایجاد می‌شد و تنش با حوزه هنری هم آن را تشدید می‌کرد، اتحادیه تهیه‌کنندگان که توسط برخی از منتقدان جدی هیات مدیره خانه سینما تاسیس شده بود، فرصت خوبی برای جا انداختن خود داشت و حالا این‌بار شنیده می‌شود که بحث خانه سینما 2 نیز توسط هیات مدیره این اتحادیه در حال پیگیری است؛ هیات مدیره‌ اتحادیه‌ای که با ریل سیاست‌های جواد شمقدری جلو آمدند و در انتهای مسیر، انتقادات تند و تیزی را به او و این ریل وارد می‌کنند.

 ماه‌ها قبل برخی فعالان سینمای ایران فارغ از جناح‌بندی‌های موجود، خطر چند تکه شدن این صنعت افتخارآمیز در کشورمان را مطرح کرده‌ بودند. حال به نظر می‌رسد تشکیل مجموعه‌ جدیدی با عنوان خانه جامعه اصناف سینمای ایران یا هر نام دیگری در سایه اختلاف شدید میان هیات مدیره خانه سینما و مدیران سازمان سینمایی خیلی بعید نیست اما باید به مدیران منتقد، جریان اختلاف‌شان بر سر صدور پروانه‌های ساخت با اتحادیه تهیه‌کنندگان و مسائل دیگر را یادآوری کرد.